ΧΡΕΟΣ

Δε χρωστάω πουθενά
Μονάχα στη θάλασσα
Την τέφρα μου.

Η ΑΛΛΑΞΙΑ ΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΑΣ
1
Παρήγγειλε στη μάνα του
λυτό να τον γεννήσει

Να ψαλιδίσει τις φασκιές και
να ντυθούν τ΄αδέλφια του

Αυτός δεν έχει ανάγκη.

Η θάλασσα τον ξέβρασε

Ενα κωφό κοχύλι.
2
Έχει κι η θάλασσα ψυχή που θέλει να τη σώσει
Έχει και υποστατικό να παίρνει τις πνοές της
Κι όποτε θέλει κουπαστή αρπάζει μια να τεντωθεί.
3
Πρόσωπα ονειρόληπτα που εχουν γονατίσει
και προσκυνούν τη θάλασσα
που τελειωμό δεν έχει….
4
Δε ξεδιψάει η θάλασσα όσο και να μας πίνει
Έχει ένα στόμα μέσα της που κατοικούν ελπίδες.

ΣΥΣΤΗΜΕΝΟ ΓΡΑΜΜΑ

Η θύελλα που έρχεται λέγεται ανημπόρια
και συλλαβίζεται αργά δίχως παραφωνίες

Η θύελλα που έρχεται θα πολιτογραφηθεί σα
νέα ποίηση που τις ιδέες της θ’αντλεί
απ’τους σφαγμένους βολβούς των οφθαλμών μας

Χωρίς ν’αναγνωρίζει υποσχέσεις και συχώρια.

Σκαμμένα σπλάχνα μάτια μου
όλα τα βλέμματά σου…

Ο χρόνος μας τινάζεται σαν ύστερη κραυγή

Και μας εγκαταλείπει.