Εγκαίνια: Πέμπτη 7 Φεβρουαρίου
2019, 20:00
Διάρκεια: 7
Φεβρουαρίου έως 2 Μαρτίου 2019
Η αίθουσα τέχνης Τεχνοχώρος παρουσιάζει την ατομική έκθεση ζωγραφικής και γλυπτικής του Αρμένιου καλλιτέχνη, Gagik Altunyan, με τίτλο “Χρώμα – Χώρος, Ζωγραφική – Γλυπτική, 2010 – 2019” που εγκαινιάζεται την Πέμπτη 7 Φεβρουαρίου στις 20:00 και θα διαρκέσει μέχρι και το Σάββατο 2 Μαρτίου. Ο καλλιτέχνης, γνώστης της γλυπτικής και της ζωγραφικής τέχνης, επιστρέφει με τις άκρως αναγνωρίσιμες πια μορφές του, και μας εντάσσει στον εικαστικό κόσμο που σχολαστικά έχει δημιουργήσει τα τελευταία χρόνια.
Όπως αναφέρει ο Μάνος Στεφανίδης, καθηγητής Ιστορίας της Τέχνης στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, ο οποίος προλογίζει και τον κατάλογο της έκθεσης: «Ο Γκάγκικ Αλτουνιάν είναι ένας γλύπτης που επιμένει να ζωγραφίζει κι ένας ζωγράφος που γνωρίζει και αξιοποιεί τα μυστικά της γλυπτικής όσο λίγοι ομότεχνοί του. Στην παρούσα έκθεση του Τεχνοχώρου ο θεατής έχει την ευκαιρία να δει πόσον χρωματικό δυναμισμό, πόσην χειρονομιακή εκφραστικότητα κρύβουν οι πίνακές του αλλά και πόση ευαισθησία ως προς την επεξεργασία των υλικών εντοπίζεται στη γλυπτική του. Είτε πρόκειται για μακέτες μνημειακών συνθέσεων είτε για αυτοτελή έργα. Είτε για σχέδια, είτε για μικρογλυπτά. Κατά την άποψη μου η ποιότητα και το βάθος ενός δημιουργού μπορούν να διαπιστωθούν από τις επιδόσεις του στις μικρές διαστάσεις και την ελάχιστη φόρμα. Γιατί εκεί φαίνεται καλύτερα η πρωτοτυπία και η ευελιξία της σκέψης του. Στο έλασσον το μείζον.
Ένα είναι επίσης γεγονός: Ο κόσμος παύει να είναι σκοτεινός και απειλητικός όσο τον εξιστορούμε, όσο τον εξεικονίζουμε. Κι ότι για ν’ αποκτήσουν πάλι ο κόσμος κι ο άνθρωπος μορφή, δεν απαιτούνται παρά λίγο χρώμα και λίγο χώμα. Λάσπη και πηλός. Και βέβαια ο δημιουργός που θα τα αξιοποιήσει».
Ο Gagik Altunyan γεννήθηκε στο Ερεβάν της Αρμενίας το 1957. Σπούδασε στο ινστιτούτο καλών τεχνών Τερλεμεζιάν του Ερεβάν (1975-1981). Φοίτησε από την Ακαδημία Καλών Τεχνών της Αρμενίας με ειδικότητα στη Ζωγραφική και στη Γλυπτική (1983-1989). Έκανε Mεταπτυχιακές σπουδές με υποτροφία στο Tμήμα Zωγραφικής της Ακαδημίας Καλών Τεχνών της Μόσχας (1991-1994). Έχει διατελέσει ως κριτικός τέχνης στο Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης της Αρμενίας (1992-1993) και έχει διδάξει ως καθηγητής στην Αρχιτεκτονική σχολή του Πανεπιστημίου του Ερεβάν (1993-1995). Από το 1995 έχει εγκατασταθεί με την οικογένεια του στην Ελλάδα και είναι μέλος του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδας. Έχει πραγματοποιήσει 17 ατομικές εκθέσεις στην Ελλάδα και την Αρμενία και έχει συμμετάσχει σε πολλές ομαδικές εντός και εκτός συνόρων.
Έργα του υπάρχουν σε δημόσιους χώρους και σε ιδιωτικές συλλογές στην Ελλάδα και το εξωτερικό, με πιο πρόσφατα τα αποκαλυπτήρια του γλυπτού «ΟΜΗΡΟΣ», στο Δήμο Αλίμου (διασταύρωση Χαριλάου Τρικούπη & Ιωνίας) στις 7 Δεκεμβρίου 2018.
Χορηγοί επικοινωνίας: Art22, Global View, Arts & Antiques CCR
Εγκαίνια Έκθεσης: Πέμπτη 7 Φεβρουαρίου 2019, 20:00
Διάρκεια Έκθεσης: 7 Φεβρουαρίου έως 2 Μαρτίου 2019
Ημέρες και ώρες λειτουργίας:
Τρίτη, Πέμπτη, Παρασκευή: 11:00 – 14:30 & 17:30 – 20:30
Τετάρτη, Σάββατο: 11:00 – 16:00
Κυριακή, Δευτέρα: Ανοικτά κατόπιν τηλεφωνικού ραντεβού
Αίθουσα τέχνης Τεχνοχώρος
Λεμπέση 4 & Μακρυγιάννη, Αθήνα | metro Ακρόπολη
Τηλέφωνο 211 182 38 18
www.technohoros.org | [email protected]
Μπορεί η ζωγραφική να είναι η τέχνη της ψευδαίσθησης και η γλυπτική η τέχνη του πραγματικού, όμως και τις δύο τις συνδέει εκφραστικά η κοινή, πλαστική ανάγκη να ερμηνευθεί ο χώρος και να αποδοθεί μέσω του χρώματος ο δραματικός αγώνας φωτός και σκιάς… Αγώνας που δημιουργεί εν τέλει χώρο. Συχνά οι ζωγράφοι ασχολούνται με την γλυπτική όχι ως πάρεργο αλλά ως βαθύτερη επιθυμία έρευνας της φόρμας ενώ οι γλύπτες καταφεύγουν στη ζωγραφική όταν θέλουν να αναμετρηθούν με την πρόκληση της δημιουργίας τρισδιάστατων εικόνων πάνω σε μια δισδιάστατη επιφάνεια. Τα παραδείγματα πολλά. Σας θυμίζω μόνον τις ζωγραφικές του Καπράλου, του Παππά, του Ζογγολόπουλου, αλλά και τα γλυπτά του Πρέκα, του Μόραλη ή του Μολφέση. Χώρος και χρώμα, ύλη και φόρμα, παράσταση και αναπαράσταση είναι έννοιες που εδώ συγκλίνουν και αλληλοπροσδιορίζονται συμβολικά.
Ο Γκάγκικ Αλτουνιάν είναι ένας γλύπτης που επιμένει να ζωγραφίζει κι ένας ζωγράφος που γνωρίζει και αξιοποιεί τα μυστικά της γλυπτικής όσο λίγοι ομότεχνοί του. Στην παρούσα έκθεση του Τεχνοχώρου ο θεατής έχει την ευκαιρία να δει πόσον χρωματικό δυναμισμό, πόσην χειρονομιακή εκφραστικότητα κρύβουν οι πίνακές του αλλά και πόση ευαισθησία ως προς την επεξεργασία των υλικών εντοπίζεται στη γλυπτική του. Είτε πρόκειται για μακέτες μνημειακών συνθέσεων είτε για αυτοτελή έργα. Είτε για σχέδια, είτε για μικρογλυπτά. Κατά την άποψη μου η ποιότητα και το βάθος ενός δημιουργού μπορούν να διαπιστωθούν από τις επιδόσεις του στις μικρές διαστάσεις και την ελάχιστη φόρμα. Γιατί εκεί φαίνεται καλύτερα η πρωτοτυπία και η ευελιξία της σκέψης του. Στο έλασσον το μείζον.
Ένα είναι επίσης γεγονός: Ο κόσμος παύει να είναι σκοτεινός και απειλητικός όσο τον εξιστορούμε, όσο τον εξεικονίζουμε. Κι ότι για ν’ αποκτήσουν πάλι ο κόσμος κι ο άνθρωπος μορφή, δεν απαιτούνται παρά λίγο χρώμα και λίγο χώμα. Λάσπη και πηλός. Και βέβαια ο δημιουργός που θα τα αξιοποιήσει. Ο Γκαγκικ Αλτουνιάν συχνά αυτοπροσωπογραφείται μέσα από τα έργα του, τους πίνακες και τα γλυπτά, εξιστορώντας εικόνες από την Αρμενία που θυμίζουν περίεργα Ελλάδα αλλά και της Ελλάδας που όμως σφραγίζονται από την νοσταλγία της πατρίδας. Οικογένειες, παιδιά, ζώα, τροχήλατα αμάξια, πουλιά, εικονοστάσια, εκκλησίες… Το τραπέζι του φαγητού, ο πατέρας, η μητέρα, η γιαγιά με τα παραμύθια, τα μοιρολόγια. Τα παιδιά με τα τραγούδια τους. Ένας ολόκληρος κόσμος τόσο οικείος αλλά και τόσο απόμακρος πια στον οποίο η τέχνη του Αλτουνιάν ξαναδίνει ζωή μεταμορφώνοντας την αίσθηση σε αισθητική.
Μάνος Στεφανίδης, 21/1/2019
